Ljóslitlífun

Þessari sýningu er ætlað að kynna hóp ungra íslenskra listamanna sem hafa lagt stund á málaralistina á síðustu árum. Þótt ekki sé um einn sameiginlegan stíl eða stefnu að ræða á hópurinn það sammerkt að hafa alist upp við sjónmenningu – mótaða af myndasögum, teiknimyndum, tölvugrafík og götulist – sem hefur haft áhrif á verk hans og aðskilið hann frá fyrri stefnum málaralistarinnar. Áhrifin sjást í formrænum þáttum fremur en í myndefninu. Þótt sum listaverkin styðjist við fundið efni úr dægurmenningunni spretta flest þeirra úr hugarheimi listamannanna sjálfra. Í formi eru verkin höll undir flata og vel afmarkaða fleti og ótónaða liti, eins og teiknimyndir og myndasögur. Þau eru gjarnan fígúratíf (sýna fólk eða verur) og glettin án þess að vera kaldhæðin. Litagleðin er gegnumgangandi. Engu að síður eru verkin ekki einsleit. Sum eru grófgerð og tilfinningaþrungin en önnur hófstillt og öguð, með vandlega dregnum formum og mynstri. Sum eru máluð með iðnaðarmálningu á gróf tréspjöld, önnur með listamannableki á fíngerðan pappír og í sumum þeirra stendur málningin ein án undirstöðu.

Titillinn Ljóslitlífun er nýyrði sem varð til með því að snúa öðru atkvæðinu í ljóstillífun svo að úr varð „lit“, eða orðið „litur“ í þolfalli. Það vísar til umbreytingar sem verður fyrir tilstilli ljóss, sem má taka sem margræða líkingu fyrir málun.