Ný list verður til

Við listasöguritun er gjarnan horft helst á það þegar einhver listastefna eða aðferð nær að blómstra og verða ráðandi um skeið. Þá þroskast stíllinn hratt og frammúrskarandi listamenn koma fram. En hvað gerist þegar eitt skeið í listum víkur fyrir öðru? Verða skörp skil þar sem einn straumur hverfur inn í annan eða myndast iður og straumköst? Um miðjan sjöunda áratug síðustu aldar var eins og allar gáttir opnuðust. Þá urðu afdrifarík kynslóðaskipti í íslenskri myndlist. Hin lífseiga landslagslist svaraði ekki lengur kröfum tímans og abstraktið, sem hafði verið ráðandi í áratug, var að víkja. Sams konar umskipti urðu í bókmenntum, leiklist og tónlist, og áhrifin flæddu milli listgreina. Nýja kynslóðin vildi eitthvað allt annað og virtist tilbúin til að skoða ólíkalegustu kima til að leita sér innblásturs. 

Á sýningunni er listsköpun þessa tíma skoðuð og andrúmsloftið í listaheiminum þegar ný list var að verða til. Mörg verkanna á sýningunni hafa sjaldan eða aldrei komið fyrir almennings sjónir en að baki þeim stendur allstór hópur þekktra listamanna. Svipmyndir frá tímabilinu birtast í blaðagreinum, bókum, upptökum og fleiru auk þess sem dregnar eru fram í dagsljósið fágætar ljósmyndir frá sýningum og gjörningum.

Til að fanga andrúmsloft tímabilsins eru sýnd viðtöl við listamenn, sem settu sterkan svip á tímabilið, en þau voru gerð sérstaklega fyrir sýninguna.